Guuëks
Aske de noste kië nô den biënaaver gotj, kupt dèèn nekië e pondenalf moageren boelie en vroagd aa doe dèèn uk nekië ê mergpepken baa.
Wad emmen we dèèn nog vandoeng: twië streusse paraas, nen tèk of twië selder, ne weûttel, nen dikken ajèun, ên tientje luük, ienigte toefkes tèèm en ên blad lavelier.
Aân boelie legde in kaâd woêter en ge lotj êm nekië opkommen op de stauf. As ’t woêter kôkt moeie ‘t broemsel, dad es da wut-grèès gezjiever da bauven drèèft afscheuppen. Ondertussen moeie alle legumen prauper moaken en fagntjes snaân. Goe zing dat er giën jèèr in de paraa gesjoekeld ès want dad ès ni appetèètelek. Dèèn muigde alle legumen en de mergpèèp baa het kaukwoêter en den boelie kappen, ên sneuf zaât en êwa sloagen van de pèèpermuilen gijven en dèèn lotje de stauf uij werk mô doeng. E koppel uüren minsjtes loëte preuttelen tot wanië da den boelie meurg es en bakanst vaniën valt. Dad ès de moment veuj te pruüven en voesj op smoak te bringen mè pèèper en zaât. Nog ê poër menutjes loëten voesjzuien en de soep ès geriëd. As ze te dik ês muigde kaukend woëter baâ doeng tot da ze op snij ês.
Den boelie koenje warm of kaâd ijten op den bauteram mè of zonder mostoêd of kan uk geriëd gemôkt weurren mè kampernoeljen en ên saâs gelèk volovan mô dèèn zonder kiekerevliës en zonder ballekes. Het merg eût de mergpèèp muigde gereust veuj maâ loëten. Tès doëvuij da ‘k aâlen alles êm eûtgelèèd. Smoakelek.
As t aâlen ni moest lukken, pakt dèèn neki “ ons kookboek” in d’ hand. ’t Ès muigelek da ge da bèèter koentj lijzen.