Opgelucht begaf ik me naar het vaccinatiecentrum Koornmolen voor mijn prik. Verrast en enthousiast verliet ik het centrum. Mijn ervaring stond in schril contrast met de verwachtingen die ik koesterde op basis van de negatieve berichtgeving in de kranten over de vaccinatiecampagne.

Als reactie hierop wou ik iets terugdoen om de inspanningen van de vrijwilligers van de vaccinatiecentra de wel verdiende aandacht te schenken en ze te danken en te eren voor alle inspanningen en het enthousiasme en de vriendelijkheid waarmee ze deze taken hebben opgepakt.

Als gepassioneerd fotograaf weet ik dat foto’s vereeuwigen en dat een fotoboek als blijvende tastbare herinnering een belangrijke rol heeft. Ik stelde aan Michel Doomst voor om beeldmateriaal te maken en er een boek mee samen te stellen dat als eerbetoon en als dank aan de vrijwilligers zou worden opgedragen. Mijn voorstel kreeg snel gehoor. Dank zij Michel en zijn naaste medewerkers van het kernteam kreeg ik de kans hier concreet werk van te kunnen maken en het werd tevens een heel bijzondere persoonlijke levenservaring.

Ik maakte sfeerbeelden van het centrum op onze Nationale Feestdag en kon in de praktijk beleven wat onze Vorst de dag voordien in zijn toespraak had benadrukt over zijn bewondering voor het werk van de vele vrijwilligers: “Onze kracht om op te veren door terug te gaan naar de essentie: onze menselijkheid”.

De vrijwilligers portretteerde ik zonder masker om zo de blik te vangen die achter het doekje verborgen was gebleven voor de gevaccineerden. In een korte quote geven ze hun indrukken weer en wat hen bij zal blijven over hun periode in het vaccinatiecentrum.

Ik hoop met deze beelden respect en dank aan alle vrijwilligers en medewerkers te betonen voor hun solidaire en enthousiaste inzet opdat wij allen terug een normaal sociaal leven zouden kunnen leiden.

Een dikke merci!
Rudy Boon