Geen enkel migratiebeleid kan het thema van gezinshereniging negeren. Het is veruit de omvangrijkste vorm van legale migratie geworden in België, maar ook in de meeste andere Europese lidstaten.

De Stichting vond het dan ook een waardevol idee om in 2010 een dialoogproject op te starten rond deze migratievorm. Dit met de bedoeling om de kennis over gezinshereniging uit te breiden en om een stand van zaken op te maken van de uitdagingen die zich stellen op wettelijk, administratief en socio-economisch vlak. Om een geïnformeerd debat te kunnen voeren, werd naast de discussiegroepen met experts op het terrein ook wetenschappelijk cijfermateriaal en ander onderzoek verzameld.

Deze studie tracht de bewegingen en de krachtlijnen te verduidelijken die gezinshereniging vorm geven in zowel het Europese als het Belgische recht.
Het eerste deel van deze publicatie gaat in op het juridische kader op Europees niveau, waar de materie heen en weer wordt geslingerd tussen de zorg van de lidstaten voor een betere regeling van gezinshereniging en een beschermende rechtspraak. Het tweede deel spitst zich toe op het juridisch kader in het Belgisch recht, dat wordt gekenmerkt door de complexiteit van de bepalingen van de wet van 15 december 1980 in verband met gezinshereniging, door de vele wijzigingen die daarin zijn aangebracht.