Stefan Everts dikte zijn voorsprong van 18 punten aan tot 29 en kan zondag over acht dagen dus met een meer dan gerust gemoed aan de ultieme GP in Frankrijk beginnen. Alleen een zwaar ongeval of dito ziekte zou nog stokken in de wielen kunnen steken. Wellicht klaart Stefan de klus al na de eerste reeks in Chateau du Loir (tussen Le Mans en Tours). Als hij na die reeks nog 20 eenheden van zijn 29 punten-voorsprong overhoudt, is de wereldtitel 250cc eindelijk de zijne.

Vier jaar

Vier jaar deed Stefan erover om een vervolg te breien aan zijn titel 125cc die hij in ´ 91 veroverde op... Japanse bodem.

In ´ 92 stond zijn carrière een tijdje op de helling na het zware ongeval waarbij hij zijn milt verloor. In ´ 93 en ´ 94 stootte hij op de Zuidafrikaanse geweldenaar Greg Albertijn en dit jaar was er dan de onverwachte repliek van Marnicq Bervoets, de vervanger van Albertijn in het Suzuki-team van Sylvain Geboers.

In tegenstelling met vorig jaar bv. kwam Everts dit jaar eerder moeizaam op dreef. Het voorjaar werd een flop en reeds tijdens de trainingen van de eerste GP dook hij al in het Spaanse décor. In Nederland won hij evenwel zonder veel glans de beide reeksen van de GP en dan kwam het paasweekend weer roet in het eten strooien met een kwalijke val voor eigen deur in Neeroeteren. Het werd behelpen in Zwitserland, Italië en Oostenrijk. Aan de leiding van het WK werd hij vier GP´ s lang afgelost door zijn ploegmaat Tallon Vohland. Pas na zijn eclatante winst in het Britse Foxhill kwam Stefan weer helemaal bovenaan postvatten. Sindsdien stond hij de leiding niet meer af.

Enkel

Gelukkig voor Stefan liep ook het pad van jaarrevelatie Marnicq Bervoets niet steeds over rozen.

Marnicq won wel met panache de openings-GP van het WK in Spanje maar kreeg veertien dagen later al een eerste fysieke en mentale opdoffer in de Nederlandse GP. Eerst een enkelblessure, dan een kettingbreuk en nog later een betwist benzinestaal ontnamen hem daar alle GP-punten. Voor de groene tafel in Genève zou hij later de vijf benzine-tellers wel terugkrijgen.

Pas in Finland was Marnicq weer helemaal de oude en ook in Zweden hield hij Everts in bedwang. In de tussenstand stonden beide Limburgers na afloop van de Skandinavische GP op gelijke hoogte.

Door een nieuwe enkelblessure in Engeland verloor Marnicq evenwel weer veel terrein op Stefan in de Britse en Ierse GP. Na de Belgische GP van de heropstanding in Kester was het verschil tussen Stefan en Marnicq exact 41 punten groot. In de volgende GP´ s bracht Marnicq die terug naar 18.

Die sterke remonte werd zondag in Japan evenwel -definitief?- geremd door Everts en de alomtegenwoordige pech. Over de telefoon wou Marnicq volgend kort relaas van zijn Japanse GP kwijt:

«Ik kwam als derde weg in de eerste start maar wellicht door een foute bandenkeuze geraakte ik verstrikt in het lint na een lichte schuiver. Omdat het plastic op de schijf smolt, reed ik een viertal ronden zonder achterrem. Dan ging de voorband lek waardoor secuur sturen onmogelijk werd. Pas toen is Stefan me voorbij gekomen. Even verder zag ik Tallon Vohland gewillig baan ruimen voor Stefan. Normaal ploegenspel, dat wel, maar het deed toch pijn.

In de tweede reeks miste ik de start compleet. In de achtervolging heb ik de ziel uit mijn lijf gereden, ben ook nog tweemaal ten val gekomen en ben dan tenslotte in één lange inspanning van de 16de naar de 4de plaats gereden. Onmenselijk was dat in die hitte. Ik was kapot, stikkapot en zwaar ontgoocheld bovendien. Toch geef ik het nog niet op. In Frankrijk rijd ik opnieuw voor twee reekswinsten.»

Peter

Hasselaar Peter Iven viel na tien ronden in de eerste reeks uit met een defecte machine. In de tweede was hij lange tijd de compagnon van Bervoets in de achtervolging. Peter strandde toen op de zevende plaats.

Jaimy Scevenels eindigde 13de in de eerste manche en had zich daarin zo uitgeput dat hij naar het ziekenhuis werd gebracht om bij te komen.

De grote meneer van de Japanse GP was de heroptredende Yves Demaria. Een defect achterwiel in de tweede manche hield hem van een dubbele reekszege en van de herhaling van zijn identieke overwinning van vorig jaar. Alleszins te volgen op Franse bodem, die Demaria.

Ludo VERVLOET

Vier jaar knokken brengt Stefan Everts dicht bij nieuwe wereldtitel. (Foto: Dick DEMEY) (Fotograaf:Dick Demey)