Artikel
Stefan Timmermans kreeg de volksmuziek met de lepel mee. Zijn ouders waren lid van de volksdansgroep Sint-Maartensgilde uit Kester. ,,Ik ging blokfluit spelen bij Oswald Tahon van ´ t Kliekske. Op mijn twaalfde ging ik de eerste maal naar de volksmuziekstage in Gooik voor de cursus doedelzak. Langs Walter Evenepoel, een vriend aan huis, kwam ik op mijn vijftiende bij Arjaun terecht.´ ´
Voor Timmermans kwam het muzikale leven de voorbije jaren in een stroomversnelling. Dit jaar gaf hij voor de vierde maal les aan beginnende doedelzakspelers tijdens de stage in Gooik. ,,Vele aanwezige cursisten nemen speciaal vakantie voor deze stage. Ze kijken uit naar de jaarlijkse samenkomst en zijn echt gemotiveerd. Als ik merk wat de meesten na vijf dagen al presteren, dan geeft dat mij een grote voldoening.´ ´ Toch wil Stefan zijn eigen kunnen nog verbeteren. Hij volgt nog doedelzakles aan de Gooikse muziekacademie.
Stefan stond voor de eerste maal voor een publiek op zijn vijftiende. Nu, tien jaar later, vindt hij het nog boeiend met de broers Walter en Dirk Evenepoel op te treden. Sedert 1996 speelt hij bij een nieuwe groep: Fluxus. ,,Toen ik in Gent studeerde, kwam ik in contact met de familie Garriau, vader Paul en zijn kinderen Greet en Koen. Op enkele zelfgeschreven nummers van Greet en Paul borduurden we verder. Met meer dan tien instrumenten, zoals diatonisch harmonica, fluiten, doedelzak, schalmei, saxofoon, draailier en gitaar. Later kwam Bart Evens de groep versterken.´ ´
Vooral de djembé van Evens zorgt voor een apart geluid bij Fluxus. Sommige critici vinden deze percussie een verfrissing. Anderen twijfelen of het iets bijbrengt aan de muziek. Volgens Timmermans is hun muziek niet echt Vlaams gebonden, maar klinkt deze internationaal, wel met Europese invloeden.
De muziek van Fluxus heeft in die korte tijdspanne een vaste plaats verworven. Na het eerste optreden op het pinkstertreffen in 1996 in Gooik volgt de echte doorbraak in de winter van 1997 met een optreden in het Centro Gallego de Brusselas. Nadien volgde het folkfestival Dranouter, het Radio 1-programma ,De Groote Boodschap´ en een plaatsje op de dubbel-cd Flemish Folk Music. In juni van dit jaar volgde het voorlopige hoogtepunt voor Fluxus: de voorstelling van de eigen cd Pingoeroe. Het vijftal trok de voorbije zomer naar internationale festivals in Slovenië en Estland.
Fluxus is zeker geen eindpunt voor Timmermans. ,,Sedert enkele weken werken we aan een project met Laïs, Ambrozijn, De Cauter en Fluxus, anders gezegd de nieuwe lichting Vlaamse folkgroepen. Misschien komt dit initiatief volgend jaar op Dranouter. Eind januari is er de tweede editie van Winterfolk in de Ancienne Belgique in Brussel. Op het pinkstertreffen houden we opnieuw een bourdonwedstrijd. En met Fluxus trekken we in de zomer naar Gallicië.
Na tien jaar vindt Timmermans elk optreden nog erg verschillend. ,,Bij Arjaun speel ik vooral begeleiding van volkse zang. Met Fluxus is het meer uitkijken om in het ritme te blijven met vijf verschillende instrumenten. Toch is de kwalitatieve aanpak altijd belangrijk. Het is leuker als de mensen je muziek appreciëren.´ ´
Het hoge niveau dat hij intussen bereikte, bracht Stefan dit jaar op het grote podium in Dranouter, naast de Galliciër Carlos Nunez. ,,Hij is een van de beste doedelzakspelers ter wereld. Het gaf me een onbeschrijflijk gevoel samen met hem voor duizenden mensen te mogen spelen. Ik had de indruk dat er een ,enorme vonk´ door mij ging. Al vond ik het niet evident voor die massa te spelen. En toch heb ik meer schrik om in een klein zaaltje voor tweehonderd kritische kenners op te treden.´ ´
Behalve die vele uren muziek per week tracht Timmermans af en toe nog een filmpje of een gezellig etentje mee te pikken, de vrienden te bezoeken of een uitstapje naar zijn ex-studentenstad Gent te maken. Hij werkt ook mee aan het jeugdtijdschrift De Vrijbuiter. ,,Het blad is links, noch rechts gericht. Het is voor jongeren ,,op zoek naar´ ´ , met interesse voor literatuur, politiek, muziek, religie en kunst.´ ´
Hij pint zich niet vast op volksmuziek. De jongste tijd heeft hij ook interesse voor jazz, onder andere uit New Orleans. Maar ook een klassiek stuk van Mozart, een goeie ouwe rock uit vervlogen tijden of een blues kunnen best.
Na een drukke zomer zoals deze van 1998, kan Stefan best wat rust gebruiken. ,,De jongste jaren trok ik in september een vijftal dagen alleen de natuur in. Om uit te waaien. Wandelen in de bossen, een stukje muziek spelen op een verlaten plek, zelf een vuurtje stoken om eten te maken en in de auto slapen. Zo behoudt ik contact met de natuur en kan ik er weer een jaartje tegen´ ´ , besluit Timmermans.
Fluxus stelt zijn eerste cd ,,Pingoeroe´ ´ voor aan het Pajotse publiek op zondag 1 november om 20 uur op de Pamelse cultuurzolder. Een toegangskaart kost 150 frank. Organisatie: Davidsfonds Roosdaal. Inlichtingen bij Walter Evenepoel, telefoon 054-32.33.64.