Artikel
Angèle Manteau (87) stichtte de uitgeverij die haar naam draagt en ging later werken voor Elsevier. Bij haar debuteerden zowel Hugo Claus als Louis Paul Boon. Met talrijke belangrijke auteurs en andere culturele persoonlijkheden in binnen- en buitenland -- van Godfried Bomans tot Françoise Sagan over ere-hofmaarschalk Herman Liebaers -- onderhield zij sinds de jaren ´ 30 een zakelijke en een persoonlijke correspondentie.
In het Manteau-archief zitten niet alleen brieven maar ook ,,literaire accessoires´ ´ , zoals de foto die Jef Geeraerts haar stuurde van een meisje waarop hij verliefd was, of die haarlok-annex-commentaar van Gerard Reve.
Toen barones Manteau begin dit jaar van een huis in Gooik naar een flat in Erembodegem verhuisde, rees een probleem van ruimte. Voor vele boeken en brieven moest een andere plaats worden gevonden.
De unieke collectie gesigneerde boeken gingen naar een antiquariaat in Leiden, dat de boeken eerlang op een veiling aanbiedt.
En hoewel het eerste deel (tot 1971) van het Manteau-archief in het AMVC berust, koos mevrouw Manteau deze keer voor Nederland. Het tweede deel van het archief (na 1971) gaat naar Den Haag: voornamelijk brieven van Nederlandse auteurs.
Wrijvingen
Op de vraag waarom zij haar unieke archief niet in Vlaanderen laat, antwoordt Angèle Manteau dat zij de professionele aanpak van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag verkiest boven de manier van werken van het AMVC. ,,Ik lust het AMVC niet.´ ´
Adjunct-conservator Leen van Dijck van het AMVC betreurt de keuze van Manteau. ,,Over wrijvingen tussen het AMVC en mevrouw Manteau hebben wij geen weet. Integendeel: een paar jaar geleden heeft het AMVC zelfs bemiddeld om haar archiefstukken terug te bezorgen die bij haar biografe lagen.´ ´
,,Maar als mevrouw Manteau bedoelt dat het AMVC in Antwerpen minder middelen heeft om archieven te beheren dan de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag, dan heeft ze volledig gelijk.´ ´
,,Het AMVC heeft een bewaaropdracht voor het hele Vlaamse taalgebied maar Vlaanderen weigert de gepaste financiële conclusies te trekken. Alleen de stad Antwerpen subsidieert het AMVC, van de Vlaamse Gemeenschap krijgen wij geen frank. Wij moeten het dit jaar rooien met een aankoopbudget van amper 250.000 frank. Hier werken slechts 14 mensen, minder dan de helft van de bezetting van sommige andere archieven met een vergelijkbare omvang.´ ´
,,Als wij de opeenvolgende Vlaamse ministers van Cultuur daarop attent maken, antwoorden zij dat zij wel geld vrij maken voor de archivering van het Vlaamse cultuurleven, want zij subsidiëren zowel een katholiek archief als een socialistisch enz... Wij vallen uit de boot omdat er op ons geen kleuretiket kleeft.´ ´
Intussen vertrekken duizenden brieven van en aan schrijvers, leesrapporten, contracten, manuscripten, van Erembodegem naar Den Haag. Voor altijd.