Artikel
Het verhaal van discobar Overdrive begint vrij voorspelbaar. ,,In 1988 mocht ik voor een vriend een verjaardagsfeestje draaien , enkele weken later stond ik op het podium van zaal De Toekomst in Brussegem´ ´ , herinnert Geert Van Lil zich zijn prille stappen in het nachtelijke dj-leven. Zaal De Toekomst was eind jaren ´ 80 the place to be voor jongeren die het aangename van een discotheek gepaard zagen aan het losse en uitbundige van een t-dansant. ,,In die beginjaren werd al het geluidsmateriaal nog gehuurd, pas na zes jaar kochten we een bescheiden tweedehandsinstallatie en een bestelwagentje. De installatie bleek net sterk genoeg om een fuif in De Toekomst tot een goed einde te brengen´ ´ .
Sinsdien ging het bergop met Overdrive. Er volgden optredens op grotere manifestaties en na 10 jaar houdt de Liedekerkse discobar zich niet alleen bezig met het opluisteren van fuiven, feestjes en mode-shows. De verhuur van geluidsinstallaties is een nieuwe bezigheid van de inmiddels 31-jarige Geert Van Lil. ,,Een logisch gevolg want steeds meer jongeren wagen zich al eens achter de mengtafel. Meestal huren die mensen gewoon een installatie en hoeven ze enkel nog hun cd´ s en platen mee te brengen. Zo´ n gelegenheids-dj vind je vandaag in vrijwel elke jongerenvereniging wel terug. Het gevolg is dat het aantal vaste dj´ s terugloopt. Wij zijn een van de weinigen die het nu al tien jaar volhouden. Veel dj´ s draaien een tweetal jaar mee in het circuit en verdwijnen dan ´ ´ .
Het verhuren van geluidsmateriaal is een dure hobby. ,,De sector is perfect vergelijkbaar met de computerbranche. Een lichteffect dat vandaag wordt gekocht, is morgen al verouderd. Het vraagt inspanningen om die dingen op de voet te volgen. Toch blijft de aankoop van platen en cd´ s de grootste kost. Ook hier geldt dezelfde regel. Sommige platen kan je amper twee weken gebruiken en heb je nadien nooit, maar dan ook nooit, meer nodig op een fuif´ ´ .
Het verschil tussen een fuif uit 1988 en de hedendaagse uitgaanswereld is, volgens Van Lil, groot. ,,Tja, in 1988 begonnen de fuiven om 20 uur en om 22 uur zat de zaal vol. Als er toen om half elf niemand aan het dansen was, sprak men van een slechte fuif. Vandaag komen de jongeren pas binnen om 22 uur, wat maakt dat er pas na middernacht ambiance te beleven valt. Ik heb ook de indruk dat er nu veel minder wordt gedronken. In de jaren ´ 80 stond een goeie fuif garant voor 18 of 19 verkochte vaten. Vandaag is men al blij als er 5 vaten worden verkocht. De omzet voor de organisatoren was vroeger merkelijk groter. Misschien heeft dat ook wel wat te maken met het feit dat de jeugd op steeds jongere leeftijd begint uit te gaan´ ´ .
Die jongere leeftijd vertaalt zich ook in het muziekgenre dat Overdrive de fuifbeesten aanbiedt. ,,Begin jaren negentig draaiden we nog veel rock. Simple Minds of Sisters of Mercy bijvoorbeeld. Nu willen de jongeren meer house-muziek. Geen house-muziek betekent al snel een lege zaal. Vooral op schoolfuifjes is dat zo. We moeten de trends volgen. Dat geldt ook voor het gebied waar fuiven plaats hebben. Daar waar vroeger vooral Brussegem, Merchtem, Asse en Opwijk ons voornaamste gebied waren, is dat nu verhuisd naar het Pajottenland. Gooik en Lennik bijvoorbeeld zijn nog twee gemeenten met een echte fuifcultuur´ ´ .
Geert Van Lil heeft nooit geprobeerd als beroeps-dj aan de slag te gaan. Overdag werkt hij in de familiezaak, een bedrijf dat kleefband en etiketten verkoopt. ,,Het is moeilijk om je boterham te verdienen met alleen maar discobar´ ´ , weet Geert. ,,Maar het is een mooi bijberoep. Wie zin heeft om drie tot vier keer per weekend in bijvoorbeeld een dancing te draaien, die kan er een flinke cent mee verdienen. Meer zelfs, die kan overleven van hetgeen hij verdient met plaatjes draaien. Voor mij is het echter altijd een toffe hobby geweest, en dat zal het ook wel blijven´ ´ .
10 jaar Discobar Overdrive, op dinsdag 10 november in zaal Edele Brabant in Gooik. Met gast-dj´ s Leen Demaré, Balthazar, Thierry en Tom, Michael, Axel, Johan en Cisse. Aanvang: 21 uur. Kaarten in voorverkoop kosten 150 frank, aan de kassa betaal je 180 frank.