Sint-Antoniusviering in Leerbeek
“Traditie” betekent volgens Van Dale “oude gewoonte van een (grote) groep mensen”. Een andere veel gebruikte definitie van “traditie” is “gebruiken en gewoonten die van de ene generatie op de andere worden doorgegeven”.
Het “Broederschap van de Heilige Antonius Abt” werd in Leerbeek reeds in 1785 opgericht en gaat vermoedelijk zelfs terug tot minstens 1719… Sint-Antonius leefde in de derde-vierde eeuw en stond bekend als vader van het monnikenleven. Hij groeide uit tot een belangrijke volks- en pestheilige en is patroon van varkenshoeders, slagers en landbouwers.
Door het verdwijnen van enkele landbouwbedrijven in onze regio, was de Leerbeekse ommegang eind jaren ’90 quasi van de jaarlijkse agenda verdwenen. Tot in 1999 de kapel gewijd aan Sint-Antonius opnieuw opgericht werd en sinds 2001 opnieuw de Sint-Antoniusommegang met fakkeltocht wordt georganiseerd.
Na een korte “coronapauze” ging vorig jaar, 21 januari 2023, opnieuw de viering door en vernamen we dat de Sint-Antoniusvieringen (die over heel Vlaanderen jaarlijks doorgaan) erkend werden als “immaterieel cultureel erfgoed”. Het deed toen deugd om een grote groep inwoners opnieuw bij elkaar te zien, waarna genoten werd van de “oren en poten” die Johnny Struelens jaarlijks heerlijk bereidt.
Dat brengt ons opnieuw tot het woord “traditie” waarmee we dit voorwoord begonnen. Onze gemeente bezit een rijkdom aan tradities, waarbij de Sint-Antoniusviering hier zeker een belangrijk voorbeeld van is. Dankzij de inzet een groep parochiale vrijwilligers werd deze eeuwenlange traditie nieuw leven ingeblazen. De ommegang brengt de inwoners bij elkaar, werkt verbindend en is uitermate belangrijk voor het sociale leven in Leerbeek.
Vanuit de gemeente ondersteunen we dan ook graag de groep vrijwilligers die zich hier jaar na jaar voor inzet. Deze brochure, geschreven door Leerbekenaar Freddy De Loecker in samenwerking met onze Heemkundige Kring van Gooik, wordt u vanuit het gemeentebestuur en Zender graag aangeboden. Als herinnering op het verleden, maar vooral vanuit de hoop dat deze mooie traditie jaar na jaar en van generatie op generatie kan blijven verdergaan…